donderdag 17 november 2011

Tao tekst 56

Wie het weet, praat er niet over,
wie er over praat, weet het niet.

Hij stopt de gaten dicht,
sluit de deuren,
dimt het licht,
laat het stof neerslaan,
rondt de scherpe kanten af
en lost de wirwar op.
Dit wordt de diepgaande vereniging genoemd.

Er is geen manier om intiem met hem te worden
en je kunt hem ook niet ontlopen.
Je kunt hem geen gunst geven
en je kunt hem geen kwaad doen.
Je kunt hem niet op een voetstuk plaatsen
en je kunt hem niet in diskrediet brengen.
Daarom wordt hij geëerd.

George Burggraaff en Roeland Schweitzer zijn al jaren doende de TAO te vertalen. En doen dat prachtig.
Als Taoistische amateur geven de teksten elke keer weer stof tot nadenken (zeker deze).


Mijn advies: abonneren en lezen, zie daarvoor: Tekens van leven

Gepubliceerd met toestemming van de schrijvers.

Dwarsdenker

dinsdag 15 november 2011

Waarom ondernemen via de ING zo aantrekkelijk is!

Vandaag kreeg ik een brief van Vincent van den Boogert. Hij zit in de directie van de veel gesteunde en geplaagde ING-bank.


Onder het motto: “Begin nu met sparen en profiteer”, beloofde onze Vincent mij een gratis waardebon van -let op- welgeteld €25 voor de Makro.
Verheugd over dit buitenkansje las ik gretig verder, zo maar gratis een waardebon! En nog wel van de Makro , de te dure supermarkt voor ondernemers. Ik moet er wel 50 km voor heen en weer rijden, kost al gauw €6 aan benzine, maar dan had ik nog €19 over.

Helaas kwam al in de eerste alinea de aap uit de ING-mouw! Ik moest gaan sparen, maar wel tegen een aantrekkelijke -variabele- rente van 1,8%!!!! Helaas is de inflatie hoger, dus daar schoot ik niet veel mee op. Maar ja, die 19 euro, die lonkte wel aan de einder.
Nog meer Vincent?
Jawel, ik moest dan wel eerst €10.000 inleggen en voor elke €10.000 kreeg ik -TIJDELIJK!- één zo'n geweldige Makrobon, waarmee ik enkele van de 25.000 artikelen van de Makro kon kopen.

Beste Vincent, bespaar me deze goedkope aanbiedingen. Ik betaal je al genoeg voor mijn betaalkaart, mijn creditkart, elke overboekingen nog wat algemene bankkosten, elke maand ongeveer ter waarde van een Makrobon. En dan geef je mij nog een kwart procent Makrorente per €10.000.
Zoals ik altijd al tegen mijn kinderen zei, als ze braaf hun bordje leeg hadden gegeten:
“Pappa valt van zijn stoel van verbazing”, maar deze keer vanwege de geweldige goedkope arrogantie van de door mij gesteunde ING-bank.
Nog één keer, Vincent, en ik haal al mijn tienduizenden van je rekening en ik ga elders bankieren. Of is de rest net zo stupide?

Dwarsdenker