zaterdag 13 augustus 2011

Krasse knarren en Het Nieuwe Werken(HNW)

Ja, ik geef het toe, ik ben de 50 al ruim gepasseerd en in de arbeidsmarkt ben ik dus niet meer hip.
Het voordeel van ouder worden is wel, dat je ervaring hebt en niet meer voor elke hype warm loopt. Als mensen aankomen met Ondernemen 3.0, het Nieuwe Welzijn, Werven of Werken (natuurlijk alles in kapitalen), denk ik aan Omo-reclame en Dé Bank.
Zo las ik in ons lokale ondernemersblaadje, wat dus tegenwoordig businessmagazine heet, een verwarrend stuk over Het Nieuwe Werken.
Ted Stravers roept daarin over de revolutie in de economie dankzij HNW. Nu is een revolutie volgens diverse encyclopedieën een plotselinge radicale verandering in een politiek of sociaal systeem1. Dat roept dan de vraag op wat HNW is en wat er revolutionair aan is.
“ Het revolutionaire nieuw werken biedt de mogelijkheid om volledig onafhankelijk van tijd en plaats aan de slag te gaan (..dankzij nieuwe technologie)”

Ja, ja, denk ik dan, mijn vader was vanaf 1950 handelsreiziger, had kantoor aan huis en zat op zondagmorgen achter zijn Olivetti schrijfmachine te werken. Ook onderweg nam hij die Olivetti mee en schreef, postte en belde zijn klanten. In termen van marketeers was hij een early adopter, 60 jaar zijn tijd vooruit. Later ging hij faxen en was voor zijn overlijden de gelukkige bezitter van een mobiele telefoon. Als student rond 1975 studeerde ik op het strand, in het park of de bibliotheek, een voorbeeld van HNW en als headhunter werkte ik in 1995 thuis via een verbinding met het netwerk op mijn werk. De afgelopen 15 jaar is er wel verandering geweest: mobiele telefonie, e-mail, Internet en sinds kort mobiel Internet hebben communicatie en informatieverzameling versneld, maar over een paar jaar kijken we terug en zeggen: “Al dat getyp was toch ouderwets, we doen nu alles via stem, revolutionair!”

Stravers onderscheidt 5 gradaties in HNW:
1. Mobiel en thuiswerken, in mijn ogen dus niet revolutionair, maar een logische stap in de evolutie.
2. Lifehacking: mix van timemanagement, hightechtools en persoonlijke ontwikkeling en daarmee een verwarrend containerbegrip. Als ik een cursus doe, met Outlook werk en let op de mix werk en vrije tijd, doe ik aan HNW?
3. Collectieve zelfstandige professionals, die samenwerken en bij elkaar komen op flexplekken. Nieuw of de evolutie van de Middeleeuwse stad met zijn gilden?
4. “De digitale nomade” die reizen, werken en verslag leggen combineert. Ik zie het verschil niet met punt 1.
5. “The 4 hour workweek”, waarin geadviseerd wordt om zoveel mogelijk te automatiseren, elimineren en uitbesteden. Volgens mij gewoon lifehacking.
Kortom, in mijn ogen een rommeltje van ideeën.

Stravers vervolgt dan met het promoten van het gebruik van social media als Linkedin en Twitter als instrumenten van HNW en ik vraag me opnieuw af, wat dat met elkaar te maken heeft.
Social media bieden nieuwe mogelijkheden om informatie te geven en te krijgen en om jezelf of je bedrijf te promoten, net zoals dat gebeurde bij de komst van het boek, de krant, radio en TV.
En ja, slimme ondernemers spelen daarop in en maken bewuste keuzes, waar ze hun energie insteken.

Kortom, voor mij is HNW een slecht gedefinieerde marketinghype en zal het binnenkort wel vervangen worden door HNW 2.0 of 3.1.
Eens kijken of deze oude knar daar ook wat aan kan verdienen.

Dwarsdenker